koeien, apen, bergen en een miniscuul raam

Nou, daar ben ik dan. In India. Gek he. Zondagavond, 10 dagen nadat ik ben aangekomen op Jolly Grant airport, zit ik in de guesthouse waar ik gelukkig woensdag al weg mag (prima plek opzich maar heb geen echt raam, het is niet perse gezellig en het eten is tibetaans/chinees ....). Maar later meer daarover.

Na een vrij vermoeiende lange intensieve vlucht (11 uur overstaptijd op Delhi airport, midden in de nacht), 

kwam ik op Jolly Grant airport in Dehradun aan. Nog even kort met een ander Nederlands meisje gepraat (ze was herkenbaar Nederlands aan de Artis de Partis knuffel op haar rugzak hehe), die op weg was naar Rishikesh, zoals de meeste buitenlanders in dit gebied. 

Na wat gedoe met mn backpack (de hagelslag was lekker ontploft in de tas woeh), kreeg ik het voor elkaar om een taxi te regelen, en ondertussen te stoppen voor een atm, aangezien je hier vrijwel overal handje contantje moet betalen. Gave rit naar de bergen, onderweg nog gestopt voor een kopje masala chai bij een bekende van de chauffeur, en na wat gedoe met de route voor de deur afgezet. Iedereen blij. 

Helaas bleek ik vrijwel geen raam te hebben en kon ik met geen mogelijkheid verplaatsen naar een andere kamer (dat is wat de man achter de balie zei tenminste). Bleek wel een echte douchekop met een boiler te hebben, zodat ik toch elke dag 5 minuutjes warm kan douchen. Fijn, want het was die nacht rond het vriespunt en een verwarming ontbreekt. Ik ga woensdag verhuizen naar een andere verblijfplek, waar twee andere mensen van de school verblijven, waar ik wel een raam heb en waar het een stuk socialer en gezelliger is dus daar heb ik zin in!

Ben de volgende dag finaal door het ontbijt heengeslapen (dat krijg je als je een nacht overslaat, wel meteen in het goede tijdritme), en ben naar het bekende ´char dukan` (letterlijk 4 winkels) gelopen, flink bergop, om een ontbijtje te halen. Kwam meteen de horde aan zwerfhonden en de kleine apen tegen. De zwerfhondjes zijn heel aardig allemaal maar die apen kunnen gemeen zijn. Kwam ook nog een paar willekeurige koeien tegen (de stereotypes kloppen!! woeh!) onderweg naar de taalschool. Ik dacht eerst dat die gesloten was, maar ben uiteindelijk maar gewoon voor het hek gaan staan en ze bleken natuurlijk gewoon open te zijn, pfiew. Ingeschreven voor 8 weken lessen, een andere student ontmoet, en voelde me al een stuk beter over het hele gebeuren. 

Heb sindsdien vooral een beetje in de buurt rondgewandeld, veel cafeetjes bezocht (regelmatig met andere studenten van de taalschool, ookal zijn er in totaal maar 6 anderen nu), huiswerk gemaakt en heeel wat foto´s gemaakt.